prababki nosiły tiurniury rękawiczki rzucały 
chusteczkami 
koronkowymi parasolkami trzepotały 
rzęsami usztywnionymi gorsetami 
omdlałe

rozkładały uda pod nosem rozbuchanych parobków

ich córki-babki już uwłaszczone obsługiwały 
studzienne żurawie 
ruchem powolnym góra dół
z namaszczeniem po gładkim sosnowym drągu 

szorując koryta także świniom towarzyszom 
oddając uda

matki zasiniaczały się z miłości do samodzielnie wybranych chłoporobotników buntowników 
nieudaczników nucąc nie wolno mi 
pozwalały sobie na krwistą czerwień celii 
na wielkie wyjście do kina na mariensztacką przygodę

ich uda skropione być może
rozchylał brygadzista z nocnej zmiany