[lugere]

coś we mnie pękło
to nie serce
bez życia nie mógłbym cierpieć

sterczę sam jak palec

grożę przylatującym zza morza
jeszcze nie czas
dziś płaczę
nie chcę słońca

przyswajam nowy dnień
komin domalował chmurom wąsy
pies przestał ujadać
wlazł kotek na płotek
ale na złość wszystkim
wcale nie zamrugał

wygiął szarobury
pręgowany grzbiet
nastroszył ogon
i spadł

jak zawsze
na czterech łapach
łatwiej niż na dwóch

pęka pod ciężarem gliniana figurka