Stambuł (Istambuł)

miasto jak labirynt
monstrum z sercem
porost wypełzający z błękitnej wody
bez określonego kształtu
wspina się na Brzegi Europy i Azji
twarzą w twarz przeglądają się w lustrze Bosforu
w kalejdoskopie zapachów
pieczone Kasztany
smażone ryby
dumnie kręcące się kebaby
drażnią nos korzenne przyprawy
i spaliny uliczne
ein na ustach smak soli
miasto pełzających kontrastów
stare z Nowym
czyste z brudnym
przepych z bieda
wielkie z małym
Nędza i rozrzutność
wszędzie improwizacja życia i przetrwania
na każdej ulicy kłania się historia Bizancjum Konstantynopol
dziś pulsujący turecki Stambuł
miasto otwarte wszystkie świata strony na
w zgiełku euroazjatyckiej wieży Babel
życie toczy się tu jak wszędzie
tylko zamiast dzwonów
muezin z minaretu
nawołuje Modlitwy
Allahu akbar ...