~ DRAPIEŻNIK NIEOSWOJONY 

Skutkiem emocjonalnej anemii
nikniemy psychofizycznie
kawałek po kawałku
fragmentarycznie
bez reszty
bez puenty
zmierzając na lądowisko
błogo'stanu nieważkości
psychodelicznej
ciemnego lodowiska
gdzie się Słońce nie złoci
zapominają miłości

Gdzie w ciemnej materii
rozkłębiają je mgły
międzygalaktyczne
rozwzględnia się czas
i w próżni drętwieje i niknie
najtwardszy z najtwardszych
kruszeje głaz
a mrok gwiazdy szczęśliwe gasi
resetuje wspomnienia i myśli
ściska za gardło poetów
nieoswojony
niebotycznej ciszy
niewidzialny drapieżnik

⊰Ҝற$⊱…………………………………… Toruń - 18 września '22