Zadzwoni przed snem.
Znów być groteską?
Głód zapomnienia nie pozwala zasnąć.
Głodna tego, co obiecały słowa nakrywając do stołu pragnienia.
On serwuje tylko kolacje marzeń.
Mina emotikona na promieniującym ekranie,
ruch na klawiaturze przy wspólnej konwersacji,
gdzie w całych strofach ciepłe są tylko pierwsze słowa.
Patrzę w jego dwuwymiarowy obraz,
chcąc dotknąć wyciągam stęsknioną dłoń
wtedy opada hologram miłości.