dobrze
skoro tak chcesz
skora taka twoja wola
to rób swoje z pokorą 
w ciszy między dźwiękami
między trzepotem rzęs
żyj

ale najpierw ściągnij z siebie 
ten blado niebieski smutek

nożyczkami wytnij 
słowa
przyklej je na sosnowy płot
niech wyblakną i znikną
ale nie ty

pozwól mi utkać dla ciebie nowe niebo
przeplotę je ptakami
i nitkami w kolorze dojrzałego żyta

będę cię karmić
ziarnami 
dzień po dniu
noc po nocy

aż zrozumiesz że możesz 
i zaśpiewasz