Kiedy były malutkie
                                       kłębiły się blisko przy mamie
Sypały jej piasek do buta
                                        Hossanna śpiewała szczęśliwa
 
Najpierw kreska na ścianie
                                         lekkie pęknięcie  na wylot
Nie ważne mówiła mama
                                         Niech oda znów brzmi do nieba
 
Poczwarkom rozkwitły skrzydła
                                         a ostre kolce odwłoku
Kłuły niewprawnym gestem
                                          tych co byli najbliżej
 
Nie szkodzi mówiła mama
                                         młodość ma swoje wzloty
Jeszcze byle do wiosny
                                         a potem dom na skale
 
Lecz zamiast motyli jak trzmiele
                                         buczały groźnie i basem
Każdy chcąc uszczknąć swego
                                          sięgał po pole brata
 
Nie trzeba prosila modliszka
                                          samca nie było od dawna
Chodźcie tu moje robaczki
                                         wybudujemy na piasku
 
Szarańcza się wzmaga ciemnieje
                                         już niebo przykryła sińcami
Idzie kroczek za kroczkiem
                                         aby nie deptać robaczków
 
                                         Było ich tyle wyrosły...
                                         Nie czekaj, nie będzie wiosny…
<!--[endif]-->-->