~ NIEPAMIĘĆ PAMIĘĆ DOGONI

Nim świat mój zaśnie na zawsze
W nicość oddali uleci… nad głową zgaśnie
Światłość mej gwiazdy w kolapsie
Jeszcze dojrzały skoszę łan
Przyoblekę odświętną maskę…
By wiersz ci napisać ostatni

Gdy trzech wymiarów relacje
Zmierzwią skale świadomości
A pamięć niepamięć dogoni
Wierna opuści poezji wena
Do starych przyjaciół się udam
Pożegna mnie Atena… muza mądrości

Elizejskie zapomnę fascynacje
Symfonie Ludwika van Beethovena
A Toccata, fuga z'd-mol'uje Bacha
W requiem Mozarta zasłucham
Na dobranoc ten raz ostatni… ech…
Ulubiony z tobą wypiję Tokaj

I niech tańczące porwą mnie cienie
Za melancholie za wspomnień złudzenie
Oplączą pnącza czasoprzestrzeni
Prześwitem w niebie spojrzę na ciebie
Nim z czarną dziurą się spotkam
Przecież nie kaprys to… ni grzech

Może tam dla nas… gdzie
Umarłe kwiaty ożywię
I słońc gasnących rozniecę promienie


⊰Ҝற$⊱ ………………………………………………….……… Toruń 13 listopada '16