~ PARA' PRA' PRE' LUDIUM

Matecznikiem przyszłości daremnym
Jesteśmy… w niezłotej klatce więzieni
Choć ona już dziś z przeszłości przychodzi
My czasu posągi z łupanych kamieni
W równonoc z mozołem dźwigani
Tkwimy w hegemona zbiorach wariacji
Nieprości i niedostatecznie ściosani

Staniemy dumnie w zapomnień kolekcji
Wracając z gruntu rzeczy w mroki pejzaży
Za odległy horyzont niknących cieni
Uczniowie pradziejów nauczek i lekcji
Choć nie ma już starych nauczycieli
A tu po spektaklu kurtyna opadnie
Przeraźliwie falując w kurzu miraży
I na zawsze od widzów i świateł oddzieli

W ciszy cisi będziemy czekać na oklaski
Obserwując z trwogą jej spadanie
Definiując własną z łaski daną śmiertelność
Postawimy niejedno bez odpowiedzi pytanie…
Kto zaszczepił nam myśl ?
I szept nostalgiczny samotnej skargi
Posmutniałe wiersze i klepsydr łaski
W pułapce nieszczęść ołtarzy nadziei

Skazał na kwitnącą w popiołach
Siłę marzeń i wyobraźni

⊰Ҝற$⊱ ………………………………………………………… Kreta 13 sierpnia 'O3