po koniuszki paluszków unurzana w znużeniu
zerka wokół celując na cokół
występuje podstępnie niby w innym imieniu
rok po roku dotrzymać chce kroku

zawyżonym przemożnie swym o sobie mniemaniom
od początku tak w drodze wyjątku
miłość w tyle o ile nie ogląda się na nią
prze wśród prątków chorego rozsądku