klocki mają kształt liter
na ścianach wiszą obrazy
kolorowych dziecięcych myśli
pod sufitem nieba fruwają  
wypłowiałe marzenia
na półkach leżą wycinki
zaadoptowanych wyrazów
w rogu niewielka sterta
zagospodarowanych
drukarskich znaków
pośrodku bujany fotel
kołysze rozdygotaną
rzeczywistość
 
na drzwiach plakietka
z napisem proszę o ciszę
 
i ja będący
trochę na niby
sam siebie obmyślam