Kiedy prószy śnieg
powietrze, które zostawiłeś
jest mroźne…
Poetyckie refleksje
z uczuć zasp śnieżnych.

Nasza zabawa w dom
ciągnęliśmy linę w swoje strony
czasem zmęczeni ją puszczając
by zaraz chwycić i znów przeciągać…
Baliśmy się nożyczek tak długo,
aż stały się jednym narzędziem rozwiązania,
przy cięciu ostrza nie wytrzymały
grubego sznura
więc resztę rozszarpaliśmy
upuszczając każdy swoje strzępy.