~ JUŻ SIĘ NAWŁOĆ WRZOSI… 
ŻÓŁĆ SMĘTKIEM FIOLECI…
LATO NIEBAWEM W CHŁODY ZA ZACHODY ULECI

Nim przyszedł długo oczekiwany sen 
przez kalendarza dziurkę zardzewiałą 
w zamglony horyzont zamazany słotą 
z łezką w oku słoneczników i głogów 
wymknęło się lata malinowe złoto

Drży pośród jesiennych zachwyceń
choć wiatr w sadach schyla konary jabłonne
nietrwale zapłonął jarzębiny rumieniec 
zapadają w letarg zioła wonne
ktoś kupuje abażur… ktoś wieniec

Posmutniały w nawłoci żagielki motyle 
zasnęły świerszcze oszalałe daremnie
aż chce się płakać, użalać, krzyczeć 
na obłoków proporce mroczne i ciemne
niepogodnie smętkiem zmatowiałe o świcie

I znowu chryzantemy już tylko i wrzosy 
pielęgnują wspomnień kwitnienia 
paletą jedwabnych odcieni cieni 
zapłakanych okien na wyciągnięcie dłoni 
z dnia na dzień blednącej jesieni 

⊰Ҝற$⊱……………………… Ponary u Narie - 1O września '17