~ PO TEJ STRONIE NIEBOSKŁONU

Jeszcze w wazonie kwiecie
dumne bo wniebobrane
a na spłakanej wierzbie
mizernie odzianej 
w wrześniowe poranki
płowieje zieleń skazana na przemijanie
łagodnie więdnie jej smutne listowie
owładnięte wiatrem

Ostatni łapiąc oddech
oddala się z wolna
gdzie czas na ciszę
i uśpione frazy
słów nie odmienianych przez przypadki
i sennych malowideł chwile 
po tej stronie nieboskłonu
w gwiezdnym pyle

⊰Ҝற$⊱ ……………………………………………………… Wierzyce 2 września '17