obciążonym świętością
jak kamieniem u szyi
ledwo stać nas
na ten nieśmiały gest
czułości

nagle okazało się
że nasze życie
było dla jednego pocałunku

a ten pocałunek
dla jednego życia

tylko my
późni wirtualni kochankowie
jak puste skorupy

toczymy się
w nieznanym kierunku
wsiąkamy
w bezlitosny apokryf

za nami
cała radość ziemi