Birutė Jonuškaitė
Pakelės kavinukėje

vairuotojai

karšti kavos puodeliai

dvi moterys

sapnai jų akyse

išrieda saulė iš miglų

voliojasi po aslą

stiklinės durys verias kaip delnai

iškirpdamos šviesoj

matytą siluetą

 

platūs pečiai

skubotas judesys

jau be kepurės stabteli prie baro

kavos juodos kavos

aš nežinau

ar su manim ją gėrė

garavo ji

kitam pasaulio pakryštyj

W przydrożnej kawiarence

mężczyźni nad filiżanką kawy

parę kobiet ze śladami

porannego snu w oczach

słońce z jesiennej mgły

na kamiennej posadce rozlane

szklane drzwi otwarte jak dłonie

dwie smugi światła

w nich można dojrzeć

sylwetkę wchodzącego

 

barczysty mężczyzna

zdjął granatową narciarkę

zamówił czarną kawę

nie  wiem czy pił ze mną

bo kawę mu parzono

na drugim końcu świata

 

Tłum.autorki